Με ενθουσιασμό υποδέχθηκε η τοπική κοινωνία, το καλοκαίρι του 1950, την πρώτη μίσθωση του Χώρου, που σήμερα βρίσκεται το Δημοτικό Στάδιο, στο "Σαρωνικό". Εξ ίσου επαινετικά και τα σχόλια του τοπικού τύπου. Ας απολαύσουμε αυτούσιο το σχετικό άρθρο του "Κήρυκος της Αιγίνης". Παράλληλα, ας δούμε πώς ήταν πρόπολεμικά ο Χώρος, που βρισκόταν μεταξύ του δασυλλίου "Πευκάκια" και της συνοικίας "Νεάπολις", μέσα από επεξεργασία προπολεμικών φωτογραφιών:
" ΤΟ ΣΤΑΔΙΟΝ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΗΣ
Με εξαιρετικήν ευχαρίστησιν πληροφορούμεθα από την «Αίγιναν» (σ.σ. τοπική εφημερίδα του Νίκου Ζωγράφου) ότι απεφασίσθη η δεκαετής προς τον «Σαρωνικόν» μίσθωσις του προ των φυλακών γηπέδου διά να χρησιμοποιηθή προς ανέγερσιν σταδίου διά την χρήσιν των σχολείων και των ομοειδών προς τον Σαρωνικόν σωματείων της Αιγίνης. Το πράγμα είναι εξαιρετικής σημασίας διότι εάν υπάρχη το Γυμναστήριον θα έχουν οι νέοι της Αιγίνης τον χώρον και τα μέσα να ασχολούνται με τον αθλητισμόν ο οποίος, όπως και άλλοτε εγράψαμε «σώμα ανδρίζει και ψυχήν», ήτοι δημιουργεί άνδρας κατά τε το σώμα και την ψυχήν. Και όχι μόνον άνδρας δημιουργεί ο αθλητισμός, αλλά άνδρας υγιείς και με φρόνημα άφοβον και ακμαίον. Εάν οι προπάτορές μας έφθασαν εις σημείον σωματικής ρώμης και πνευματικής σοφίας το οποίον θαυμάζουν και προσπαθούν να φθάσουν οι σημερινοί άνθρωποι, τούτο οφείλεται εις το ότι αθλούντο.
Δεν αρκεί όμως η παραχώρησις του χώρου διά την ανέγερσιν του
σταδίου. Χρειάζονται και τα υλικά μέσα διά την ανοικοδόμησίν του και τον
πλουτισμόν του με τ’ αναγκαιούντα όργανα. Είμεθα βέβαιοι ότι ανεξαρτήτως των ενεργειών τα οποίας θα
καταβάλουν οι δυνάμενοι όπως επιτευχθή και η χορήγησις των χρημάτων εκείνων που
απαιτούνται για την ανέγερσιν του σταδίου, θα ευρεθούν και οι δυνάμενοι να
διαθέσουν τα χρήματα εκείνα που απαιτούνται διά την ταχυτέραν έναρξιν και συν
τω χρόνω συμπλήρωσιν των έργων. Εις αυτούς απευθύναμεν την σύστασιν, όπως εάν
ενδιαφέρωνται, ώστε η νέα γενεά που θα μας διαδεχθή να είναι διανοητικώς υγιής
και απηλλαγμένη των σημερινών κηρυγμάτων τα οποία ευρίσκουν έδαφος στους διανοητικώς
ηλαττωμένους ανθρώπους, πρέπει να ενισχύουν τον αθλητισμόν διότι «νους υγιής εν
σώματι υγιή».
Πάντως η γενομένη αρχή είναι κάτι πλέον του ημίσεως δι’ ο
και παρακαλούμεν όλους τους προς τούτο κοπιάσαντας και τον κ. Α. Καρακατσάνην
και την Διοίκησιν του «Σαρωνικού» η οποία εφάνη αξία της τοιαύτης παραχωρήσεως
και πάντα άλλον τον οποίον δεν γνωρίζομεν, να δεχθούν τα συγχαρητήριά μας και ας
είναι βέβαιοι ότι είναι άξιοι της ευγνωμοσύνης όχι μόνον των νέων οι οποίοι θα
ευρίσκουν τα μέσα ν’ αθλούνται αλλά και ημών των μεγάλων οι οποίοι με αγωνίαν
παρακολουθούμεν εις ποίους θα παραδώσωμεν τον ένδοξον και ιστορικόν τούτον
τόπον που έχει την υψίστην τιμήν να έχει εκθρέψη και να κρατή τους τάφους
τοιούτων προγόνων, των οποίων άξιοι θέλομεν να είναι οι νέοι που θα μας διαδεχθούν. "
ΠΗΓΕΣ: Κήρυξ της Αιγίνης, Φωτογραφικό αρχείο Ε.Λ.Ι.Α., αρχείο Νεκτ. Κουκούλη
Έρευνα - επεξεργασία: Νεκτ. Γ. Κουκούλης
" ΤΟ ΣΤΑΔΙΟΝ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΗΣ
Με εξαιρετικήν ευχαρίστησιν πληροφορούμεθα από την «Αίγιναν» (σ.σ. τοπική εφημερίδα του Νίκου Ζωγράφου) ότι απεφασίσθη η δεκαετής προς τον «Σαρωνικόν» μίσθωσις του προ των φυλακών γηπέδου διά να χρησιμοποιηθή προς ανέγερσιν σταδίου διά την χρήσιν των σχολείων και των ομοειδών προς τον Σαρωνικόν σωματείων της Αιγίνης. Το πράγμα είναι εξαιρετικής σημασίας διότι εάν υπάρχη το Γυμναστήριον θα έχουν οι νέοι της Αιγίνης τον χώρον και τα μέσα να ασχολούνται με τον αθλητισμόν ο οποίος, όπως και άλλοτε εγράψαμε «σώμα ανδρίζει και ψυχήν», ήτοι δημιουργεί άνδρας κατά τε το σώμα και την ψυχήν. Και όχι μόνον άνδρας δημιουργεί ο αθλητισμός, αλλά άνδρας υγιείς και με φρόνημα άφοβον και ακμαίον. Εάν οι προπάτορές μας έφθασαν εις σημείον σωματικής ρώμης και πνευματικής σοφίας το οποίον θαυμάζουν και προσπαθούν να φθάσουν οι σημερινοί άνθρωποι, τούτο οφείλεται εις το ότι αθλούντο.
Πάντως η γενομένη αρχή είναι κάτι πλέον του ημίσεως δι’ ο
και παρακαλούμεν όλους τους προς τούτο κοπιάσαντας και τον κ. Α. Καρακατσάνην
και την Διοίκησιν του «Σαρωνικού» η οποία εφάνη αξία της τοιαύτης παραχωρήσεως
και πάντα άλλον τον οποίον δεν γνωρίζομεν, να δεχθούν τα συγχαρητήριά μας και ας
είναι βέβαιοι ότι είναι άξιοι της ευγνωμοσύνης όχι μόνον των νέων οι οποίοι θα
ευρίσκουν τα μέσα ν’ αθλούνται αλλά και ημών των μεγάλων οι οποίοι με αγωνίαν
παρακολουθούμεν εις ποίους θα παραδώσωμεν τον ένδοξον και ιστορικόν τούτον
τόπον που έχει την υψίστην τιμήν να έχει εκθρέψη και να κρατή τους τάφους
τοιούτων προγόνων, των οποίων άξιοι θέλομεν να είναι οι νέοι που θα μας διαδεχθούν. "ΠΗΓΕΣ: Κήρυξ της Αιγίνης, Φωτογραφικό αρχείο Ε.Λ.Ι.Α., αρχείο Νεκτ. Κουκούλη
Έρευνα - επεξεργασία: Νεκτ. Γ. Κουκούλης
